Պանդխտեաց յերկրիս յայսմիկ, եւ եղէց ընդ քեզ եւ օրհնեցից զքեզ. զի քեզ եւ զաւակի քում տաց զամենայն զերկիրս զայս, եւ հաստատեցից զերդումն իմ զոր երդուայ Աբրահամու հօր քում։
Եւ Տէր հաստատեալ կայր ի նմա, եւ ասէ. Ես եմ Տէր, Աստուած Աբրահամու հօր քո, եւ Աստուած Իսահակայ. մի՛ երկնչիր, զի՝՝ զերկիրդ յորում դուդ ննջեցեր, քեզ տաց զդա եւ զաւակի քում։
Եւ ողորմեցաւ նոցա Տէր եւ գթացաւ ի նոսա եւ հայեցաւ ի նոսա վասն ուխտին իւրոյ որ ընդ Աբրահամու եւ ընդ Իսահակայ եւ ընդ Յակոբայ. եւ ոչ կամեցաւ Տէր ապականել զնոսա, եւ ոչ ընկէց զնոսա յերեսաց իւրոց։
եւ գտեր զսիրտ նորա հաւատացեալ առաջի քո. եւ եդիր դու նմա ուխտ տալ նմա զերկիրն Քանանացւոց եւ Քետացւոց եւ Ամովրհացւոց եւ Փերեզացւոց եւ Յեբուսացւոց եւ Գերգեսացւոց եւ զաւակի նորա մինչեւ յաւիտեան՝՝. եւ հաստատեցեր զբանս քո, վասն զի արդար ես։
Բայց զայս ասեմ. Զկտակն յառաջագոյն հաստատեալ յԱստուծոյ ի Քրիստոս, օրէնքն որ յետ չորեքարեւր եւ երեսուն ամի եդան, ոչ կարեն խախտել առ ի խափանելոյ զաւետիսն։