3 Երանի՛ ոյք պահեն զիրաւունս, եւ առնեն զարդարութիւն յամենայն ժամ։
Ասաց՝ եւ եկն մարախ եւ խառնիճ՝ զի ոչ գոյր նոցա թիւ։
Առ զզէն եւ զասպար քո, եւ արի յօգնել ինձ։
Եղեւ Տէր ապաւէն տնանկի, օգնական ի նեղութեան՝ ի դէպ ժամանակի։
Ես որ զիսն սիրեն՝ սիրեմ. եւ որ զիսն խնդրեն՝ գտցեն շնորհս՝՝։
Ոչ ի ծածուկ ինչ խօսեցայ՝ եւ ոչ ի տեղւոջ խաւարին երկրի. չասացի ցզաւակն Յակոբայ թէ՝ Սնոտիս խնդրեսջիք. ես եմ՝՝, ես եմ Տէր որ խօսիմ զարդարութիւն՝ եւ պատմեմ զճշմարտութիւն։
Արդարասցին՝ եւ Աստուծով փառաւորեսցի ամենայն զաւակ որդւոցն՝՝ Իսրայելի։
Բարերար է Աստուած ի վերայ համբերողաց իւրոց, զի անձն՝՝ որ խնդրէ զնա,
որպէս զի մի՛ պարծեսցի ամենայն մարմին առաջի Աստուծոյ։
զի որպէս եւ գրեալ է. Որ պարծին՝ ի Տէր պարծեսցի։
Այլ ինձ քաւ լիցի պարծել, բայց միայն ի խաչն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, որով ինձ աշխարհ ի խաչ ելեալ է, եւ ես՝ աշխարհի։