Եւ խօսեցաւ Եղիսէ ընդ կնոջն զորոյ կեցոյց զորդին, եւ ասէ. Արի գնա դու ի տուն քո եւ լեր պանդուխտ ուր եւ պանդխտիցիս, զի կոչեաց Տէր սով ի վերայ երկրիս. քանզի՝՝ եկն իսկ սով զեւթն ամ ի վերայ երկրին։
Եւ ասէ ցիս Տէր. Որդի մարդոյ, ահաւանիկ ես բեկանեմ զհաստատութիւն հացի յԵրուսաղէմ, եւ կերիցեն հաց կշռով եւ կարօտանաց, եւ ջուր չափով եւ կարօտութեամբ արբցեն։
Եւ տեսի, եւ ահա ձի շլոռոս, եւ որ նստէրն ի վերայ նորա՝ ունէր զՄահ՝՝, եւ Դժոխք երթային զհետ նորա. եւ տուաւ նմա իշխանութիւն չորրորդ մասին աշխարհի սատակել սրով եւ սովով եւ մահուամբ եւ գազանօք երկրի։