7 Նա ինքն է Տէր Աստուած մեր, յամենայն երկրի են իրաւունք նորա։
Եւ յիշեաց Աստուած զՆոյ եւ զամենայն գազանս եւ զամենայն անասունս եւ զամենայն թռչունս՝՝ որ էին ընդ նմա ի տապանի անդ. եւ ած Աստուած հողմ ի վերայ երկրի, եւ դադարեաց ջուրն։
Զի յագեցոյց զանձինս քաղցեալս, եւ զանձինս կարօտեալս լի արար բարութեամբ։
Եղիցին քեզ հաճոյ բանք բերանոյ իմոյ, եւ խորհուրդք սրտի իմոյ առաջի քո յամենայն ժամ, Տէր օգնական իմ՝՝ եւ փրկիչ իմ։
Փորձեցին զԱստուած ի սիրտս իւրեանց, ի խնդրել զկերակուր անձանց իւրեանց։
Յորժամ զօրացուցանէր զամպս վերինս, եւ յորժամ հաստատուն դնէր զաղբեւրս ի ներքոյ երկնից,
Եւ զարթուցեալ սաստեաց հողմոյն եւ ծովուն, ասէ. Դադարեա, կարկեաց։ Եւ դադարեաց հողմն եւ եղեւ խաղաղութիւն մեծ։