35 Եկեր զամենայն խոտ երկրի նոցա, եւ սպառեաց զամենայն պտուղ անդոյ նոցա։
Ոչ այսպէս են ամպարիշտք, եւ ոչ այնպէս.՝՝ այլ որպէս զփոշի զոր հոսէ հողմ ի վերայ երեսաց երկրի՝՝։
Տքնեցայ եւ եղէ ես որպէս ճնճղուկ միայն ի տանիս։
Ի ծագել արեւու ժողովին, եւ ի մորիս իւրեանց դադարեն։
Խոստովան եղերուք Տեառն եւ կարդացէք զանուն նորա, պատմեցէք ի հեթանոսս զգործս նորա։
Յիշեաց զուխտ իւր եւ զղջացաւ ըստ բազում ողորմութեան իւրում.
Տուր մեզ օգնութիւն ի նեղութեան, զի ընդունայն է փրկութիւն մարդոյ։
Ճանապարհք ամպարշտաց՝՝ կորիցեն յերկրէ, եւ անօրէնք մերժեսցին ի նմանէ։
Զի ահաւասիկ օր Տեառն հասեալ է անհնարին լի բարկութեամբ՝ ոխակալութեամբ եւ սրտմտութեամբ, առնել զտիեզերս անապատ, եւ զմեղաւորս սատակել ի նմանէ։
Այսպէս կորիցեն ամենայն թշնամիք քո, Տէր, եւ որք սիրիցենն զնա՝ իբրեւ զելս արեգական ի զօրութեան նորա։