Եւ ասէ Միքիա. Ոչ այդպէս. ոչ ես ինչ, այլ՝՝ լուր զպատգամ Տեառն. ո՞չ ապաքէն տեսի զՏէր Աստուած Իսրայելի՝՝ նստեալ ի վերայ աթոռոյ իւրոյ, եւ ամենայն զօրք երկնից կային շուրջ զնովաւ յաջմէ եւ յահեկէ.
Դու ես նոյն ինքն Տէր Աստուած միայն, դու արարեր զերկինս եւ զերկինս երկնից եւ զամենայն կարգս նորա, եւ զերկիր եւ զամենայն կարգս նորա, եւ զամենայն ինչ որ է ի նմա, զծով եւ զամենայն որ է ի նմա. եւ դու կենդանացուցեր զամենեսեան. եւ քեզ երկրպագեն զօրք երկնից, եւ զքեզ փառաւորեն երկինք երկնից.