14 Բուսուցեր զխոտ անասնոց, զդալարի ի ծառայութիւն մարդկան. հաներ զհաց յերկրէ.
Եւ ստեղծ Տէր Աստուած զմարդն հող յերկրէ. եւ փչեաց յերեսս նորա շունչ կենդանի, եւ եղեւ մարդն հոգի կենդանի։
Քրտամբք երեսաց քոց կերիցես զհաց քո, մինչեւ դարձցիս յերկիր ուստի առար. զի հող էիր եւ ի հող դարձցիս։
Յիշեա զի կաւ ստեղծեր զիս, եւ յերկի՞ր միւսանգամ դարձուցանես զիս։
կամ թէ ի հողմաշարժ տերեւո՞յ երկնչիցիս, կամ իբրեւ հողմավար խոտո՞յ կայցես ինձ հակառակ՝՝։
Եւ ընդէ՞ր ոչ արարեր մոռացումն անօրէնութեան իմոյ եւ սրբութիւն մեղաց իմոց. արդ ահա յերկիր դառնայցեմ՝՝ կանխեալ, եւ այլ ոչ եւս իցեմ։
Եւ դարձցի հողն յերկիր որպէս եւ էրն, եւ հոգին դարձցի առ Աստուած որ ետ զնա։
Ո՞չ ապաքէն իբրեւ զկաւ բրտի համարեալ իցէք.՝՝ միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն իւր, թէ՝ Ոչ դու զիս ստեղծեր. կամ արարածն ցարարիչն թէ՝ Ոչ իմաստութեամբ արարեր զիս՝՝։