11 արբուցանել զամենայն գազանս վայրի. յագեսցին ցիռք ի ծարաւս իւրեանց։
Միթէ որ ի բարձունս նայի՝ ո՞չ տեսանիցէ. նա աւանիկ զզգածեալսն ամբարտաւանութեամբ խոնարհեցոյց։՝՝
Անդ թռչունք երկնից ձագս հանցեն, եւ բոյն արագլի ապաւէն է նոցա՝՝։
Ասասցէ տունն Իսրայելի՝ զի բարի է,՝՝ զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա։
Յայտնեա առաջի Տեառն զճանապարհս քո եւ յուսա ի նա, նա արասցէ.
Անկաւ հուր եւ ոչ տեսին զարեւ, մինչչեւ ի միտ առեալ էր զփուշս իւրեանց. որպէս դժնիկ բարկութեամբ կենդանւոյն կիզցէ զնոսա։՝՝
Մինչչեւ լերինք հաստատեալ էին, եւ մինչչեւ ստեղծեալ էիր զերկիր եւ զամենայն տիեզերս, յաւիտենից մինչեւ յաւիտեանս դու ես.
Երկինք բարձունք եւ երկիր խորին, սիրտ թագաւորի առանց քննելոյ։
Այլ որպէս հեռի են երկինք յերկրէ, այնպէս հեռի են ճանապարհք իմ ի ճանապարհաց ձերոց, եւ խորհուրդք իմ ի խորհրդոց ձերոց։
Եւ ողորմութիւն նորա ազգաց յազգս երկիւղածաց իւրոց։