եւ դու լուիցես յերկնից ի պատրաստ բնակութենէ քումմէ, եւ արասցես ըստ ամենայնի զոր եւ կարդասցէ առ քեզ օտարոտին. զի ծանիցեն ամենայն ազգք երկրի զանուն քո. եւ երկիցեն ի քէն որպէս եւ ժողովուրդ քո Իսրայէլ. եւ ծանիցեն զի անուն քո կոչեցեալ է ի վերայ տանս զոր շինեցի։
Եւ ասացի ցնոսա. Դուք տեսէք զչարիսս յորում եմք այժմ, եւ զիարդ Երուսաղէմ անապատ է եւ դրունք սորա հրկէզ. եկայք եւ շինեսցուք զպարիսպս Երուսաղեմի, եւ ոչ եւս եղիցուք ի նախատինս։
Եւ ասեմ ցթագաւորն. Արքայ, դու յաւիտեան կեաց. ընդէ՞ր ոչ տրտում եւ տխուր լինիցին երեսք իմ. վասն զի քաղաքն եւ տուն հօր իմոյ՝՝ անապատ է, եւ դրունքն ապականեալ ի հրոյ։
Ազգք որ ոչ գիտիցեն՝ կարդասցեն առ քեզ՝՝, եւ ժողովուրդք որ զքեզ ոչ ճանաչէին՝ ապաստան արասցեն զքեզ, վասն Տեառն Աստուծոյ քո, Սրբոյն Իսրայելի, զի փառաւոր արար զքեզ։
Եւ յորժամ եւթներորդ հրեշտակն հարկանէր զփողն, եղեւ ձայն յերկինս եւ ասէ՝՝. Եղեւ թագաւորութիւն ամենայն տիեզերաց Տեառն մերոյ եւ Քրիստոսի իւրոյ. եւ թագաւորեսցէ ի վերայ ամենայնի՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից։