ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 100:5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)5 Որ խօսէր գաղտ զընկերէ իւրմէ, զնա բացէ ի բաց հալածէի. որ ամբարտաւան էր աչօք եւ ագահ սրտիւ, ընդ նմա եւ հաց ոչ ուտէի՝՝։ အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
եւ եղեւ միանգամայն ձայն ի հարկանել զփողսն եւ յերգել զսաղմոսն եւ ամբառնալ զձայնսն միաբան ասելով. Խոստովան եղերուք եւ օրհնեցէք զՏէր։ Եւ բարձրացուցին զձայնսն փողովքն եւ ծնծղայիւք եւ գործեօք երգոյն, եւ ասացին. Խոստովան եղերուք Տեառն. զի բարի է, զի յաւիտեան է ողորմ նորա։ Եւ տունն լցաւ ամպով փառացն Տեառն.