7 Որ խրատէ զչարս՝ առցէ անձին իւրում անարգանս, եւ որ յանդիմանէ զամպարիշտս՝ ատեայ զանձն՝՝։
Եւ եղեւ իբրեւ ետես Աքաաբ զԵղիա, ասէ Աքաաբ ցԵղիա, եթէ՝ Դո՞ւ իցես խանգարիչն Իսրայելի։
Եւ ասէ Աքաաբ ցԵղիա. Եթէ գտե՞ր զիս, թշնամի իմ։ Եւ ասէ. Գտի. զի ի զուր հպարտացար՝՝ գործել չար առաջի Տեառն առ ի բարկացուցանելոյ զնա՝՝։
Եւ մատեաւ Սեդեկիա որդի Քանանու, եւ եհար Միքիայի զծնօտս նորա, եւ ասէ. Ո՞ր Հոգի Տեառն է այն, որ անց յինէն եւ խօսեցաւ ի քեզ։
եւ ասասջիք. Այսպէս ասէ արքայ. Դիք զդա ի բանտի, եւ կերիցէ հաց նեղութեան եւ ջուր նեղութեան, մինչեւ դարձայց խաղաղութեամբ։
Արհամարհէին զհրեշտակս նորա, եւ անգոսնէին զբանս նորա, եւ խաղ առնէին զմարգարէսն. մինչեւ եղեւ բարկութիւն Տեառն ի վերայ ժողովրդեան իւրոյ, եւ ոչ եւս գոյր այնուհետեւ նոցա բժշկութիւն։
Երանեալ է մարդ զոր յանդիմանեաց Տէր, եւ ի խրատուէ Ամենակալին մի՛ հրաժարեսցես։
Որդի խորագէտ հնազանդ հօր, որդի անհնազանդ՝ ի կորուստ եղիցի։
Ոչ սիրէ անխրատն զյանդիմանիչս իւր, եւ ընդ իմաստունս ոչ խօսեսցի։
Յականջս անզգամի ամենեւին մի՛ խօսիր, զի մի՛ անգոսնեսցէ զիմաստուն բանս քո։
Լուռ եղեն եւ ոչինչ ետուն պատասխանի, վասն հրամանի թագաւորին չտալ պատասխանի։