10 Սկիզբն իմաստութեան՝ երկեւղ Տեառն, եւ խորհուրդ սրբոց՝ հանճար. իմանալ զօրէնս՝ մտաց առատաց է։
Եւ դու, Սողոմոն որդի իմ, ծանիր զԱստուած հարցն քոց՝՝, եւ ծառայեա նմա կատարեալ սրտիւ, եւ մտօք կամաց քոց. վասն զի զամենայն սիրտս քննէ Տէր եւ զամենայն խորհուրդս ճանաչէ. եթէ խնդրեսցես զնա՝ գտցի քեզ, եւ եթէ թողցես զնա՝ լքցէ զքեզ ի սպառ։
եւ ասէ ցմարդ. Ահա աստուածպաշտութիւն է իմաստութիւն, եւ մեկնել ի չարեաց է հանճար։
Մեղաւորն տեսցէ եւ բարկասցի, զատամունս իւր կրճտեսցէ եւ հալեսցի, եւ ցանկութիւն մեղաւորաց կորիցէ։
Հատուցին ինձ չար փոխանակ ընդ բարւոյ, անժառանգել զանձն իմ խորհեցան յորդւոց ի մարդկանէ։
Սկիզբն իմաստութեան երկեւղ Տեառն, հանճար բարի ամենեցուն որ առնեն զնա. պաշտօն բարի առ Աստուած՝ սկիզբն զգօնութեան.՝՝ զիմաստութիւն եւ զխրատ ամպարիշտք անգոսնեն։
յայնժամ ի միտ առցես զերկեւղ Տեառն, եւ զգիտութիւն Աստուծոյ գտցես։
Աստուած ուսոյց ինձ իմաստութիւն, եւ՝՝ գիտութեան սրբոց խելամուտ եղէ, եւ ճանաչեմ զսրբութիւնս։՝՝
Եւ վախճան բանիս, զամենայն ինչ լուր, յԱստուծոյ երկիր, եւ զպատուիրանս նորա պահեա. զի այս է մարդն ամենեւին։
Ամենայն ինչ տուաւ ինձ ի Հօրէ իմմէ. եւ ոչ ոք ճանաչէ զՈրդի՝ եթէ ոչ Հայր, եւ ոչ զՀայր ոք ճանաչէ եթէ ոչ Որդի, եւ ում Որդին կամիցի յայտնել։
Այս են յաւիտենական կեանք, զի ծանիցեն զքեզ միայն ճշմարիտ Աստուած, եւ զոր առաքեցեր՝ զՅիսուս Քրիստոս։
Եւ գիտեմք եթէ Որդին Աստուծոյ եկն, եւ ետ մեզ միտս զի ծանիցուք զճշմարիտն. եւ եմք ի ճշմարտին Որդւոյ նորա Յիսուսի Քրիստոսի. զի նա է ճշմարիտ Աստուած եւ կեանք յաւիտենական։