6 Ունկն դիք ինձ, զի զպարկեշտս բարբառիմ, եւ բղխեմ ի շրթանց իմոց զուղղութիւնս։
Աստուած մեր յայտնապէս եկեսցէ, եւ Աստուած մեր մի՛ դադարեսցէ՝՝. հուր առաջի նորա բորբոքեսցի, եւ շուրջ զնովաւ մրրիկ յոյժ։
Եւ եթէ ընդելուզցես զշրթունս քո ընդ շրթունս իմ, միայն թէ ուղիղ իցես։՝՝
զի պարգեւս բարեաց պարգեւեցից՝՝ ձեզ. զօրէնս իմ մի՛ թողուք.
զի լցցի ասացեալն ի մարգարէէն. Բացից առակօք զբերան իմ, բղխեցից զծածկեալսն ի սկզբանէ աշխարհի։
զխորհուրդն որ ծածկեալ էր ի յաւիտեանցն եւ յազգաց, որ այժմ յայտնեցաւ սրբոց իւրոց.