30 ես էի առ նովաւ պատշաճեալ, ես էի որով ուրախ լինէր Տէր՝՝ հանապազ, եւ ցնծայի առաջի նորա յամենայն ժամ։
Յակոբ ծառայ իմ, օգնական եղէց նմա, Իսրայէլ ընտրեալ իմ զոր ընկալաւ անձն իմ. ետու զՈգի իմ ի վերայ նորա, եւ իրաւունս հեթանոսաց հանցէ։
Եւ մինչդեռ նա խօսէր, ահա ամպ լուսաւոր հովանի եղեւ ի վերայ նոցա. ձայն եղեւ յամպոյն եւ ասէ. Դա է Որդի իմ սիրելի ընդ որ հաճեցայ, դմա լուարուք։
Եւ ահա ձայն յերկնից որ ասէր. Դա է Որդի իմ սիրելի ընդ որ հաճեցայ։
ԶԱստուած ոչ ոք ետես երբեք, բայց միածինն Որդի որ է ի ծոց Հօր, նա պատմեաց։
Հայր, փառաւորեա՛ զանուն քո։ Եկն բարբառ յերկնից. Ե՛ւ փառաւոր արարի, ե՛ւ դարձեալ փառաւոր արարից։
Ելի ի Հօրէ եւ եկի յաշխարհ, դարձեալ թողում զաշխարհ եւ երթամ առ Հայր։
որ փրկեացն զմեզ յիշխանութենէ խաւարի, եւ փոխեաց զմեզ յարքայութիւն Որդւոյն իւրոյ սիրելւոյ.