Եւ եղեւ ի հպել տապանակին ի քաղաքն Դաւթի, եւ Մեղքող դուստր Սաւուղայ հայէր ընդ պատուհանն. եւ ետես զԴաւիթ արքայ զի կաքաւէր եւ նուագէր զնուագարանսն՝՝ առաջի Տեառն, անգոսնեաց զնա ի սրտի իւրում։
Նման է եղբօրորդին իմ այծեման կամ որթուց եղանց ի վերայ լերանց Բեթելայ։ Հարսնն նշան տայ օրիորդացն զփեսայէն, եւ ասէ.՝՝ Ահաւասիկ սա եկաց յայնկոյս որմոյն մերոյ, կարկառեալ ընդ պատուհանսն, հայեցեալ ընդ վանդակապատսն։