4 Ասա զիմաստութիւն քոյր քեզ լինել, եւ զհանճար արա քեզ ծանօթ,
Զմահ կոչեցի ինձ հայր, մայր եւ քոյր ինձ՝ զերր։
Յեռ զնոսա ընդ մատունս քո, եւ գրեա յընդարձակութիւն սրտի քո։
զի պահեսցէ զքեզ ի կնոջէ օտարէ եւ ի չարէ՝՝, յորժամ բանիւք զքեզ ի պատրանս արկանիցէ։
Ո՜վ տայր քեզ, եղբօրորդի իմ,՝՝ դիել զստինս մօր իմոյ. գտեալ զքեզ արտաքոյ՝ համբուրեցից զքեզ, եւ ոչ անգոսնեսցես զիս։