25 Մի՛ խոտորեսցի սիրտ քո ի ճանապարհս նորա, եւ մի՛ մոլորեսցիս ի շաւիղս նորա։
Մեռանի նա ընդ անխրատս՝՝ վասն անխրատութեան, եւ ի բազմութենէ կենաց իւրոց զրկեցաւ, եւ կորեաւ վասն անզգամութեան՝՝։
Հեռի արա ի նմանէ զճանապարհս քո, եւ մի՛ մերձենար ի դրունս տան նորա։
Որդեակ, մի՛ յաղթեսցէ քեզ ցանկութիւն գեղոյ, եւ մի՛ ըմբռնեսցիս աչօք քովք,՝՝ եւ մի՛ յափշտակիցիս արտեւանամբք նորա։
Զի զբազումս տապաստ արկեալ է նորա խոցոտելով, եւ անթիւ են՝՝ սպանեալք ի նմանէ։
կոչէ զանցաւորս որ գնայցեն ուղիղ զճանապարհս իւրեանց,
Ամենեքեան իբրեւ ոչխարք մոլորեալք. այր ի ճանապարհի իւրում մոլորեցաւ, եւ Տէր մատնեաց զնա առ մեղս մեր.
Բայց ես ասեմ ձեզ թէ՝ Ամենայն որ հայի ի կին մարդ առ ի ցանկանալոյ նմա՝ անդէն շնացաւ ընդ նմա ի սրտի իւրում։