21 Եւ մոլորեցոյց զնա բազում բանիւք, եւ խեղդիւք շրթանց իւրոց վարանեաց զնա։
Եւ եղեւ օր, եւ անց Եղիսէ ի Սոմնա. եւ անդ էր կին մի մեծ, եւ կալաւ զնա ուտել հաց. եւ լինէր ի շատ ժամանակէ ի մտանել իւրում անդր, իջանէր ուտել եւ ըմպել՝՝։
Եւ առաքեցին առ իս բազում անգամ՝՝, եւ ես զնոյն պատասխանի արարի նոցա։
Մինչեւ յե՞րբ դնեմ զխորհուրդս յանձն իմ, եւ ցաւք սրտի իմոյ զաւուրս։
զի մեղր կաթէ ի շրթանց կնոջ պոռնկի, որ առ ժամանակ մի պարարէ զքիմս քո՝՝,
պահել զքեզ յառնակին կնոջէ, եւ ի չարախօսութենէ՝՝ օտար լեզուի։
Եւ նա գնաց զկնի նորա յիմարեալ՝ իբրեւ զարջառ ի սպանումն, եւ իբրեւ զշուն տոռամբ,
զի պահեսցէ զքեզ ի կնոջէ օտարէ եւ ի չարէ՝՝, յորժամ բանիւք զքեզ ի պատրանս արկանիցէ։
Եւ ասէ Տէրն ցծառայն. Ել ի ճանապարհս եւ ի ցանգս, եւ արա այսր մտանել, զի լցցի տունս իմ։
Եւ բռնադատեցին զնա եւ ասեն. Առ մեզ ագիր, զի ընդ երեկս է եւ տարաժամեալ է օրս։ Եւ եմուտ ագանել անդ ընդ նոսա։
Եւ իբրեւ մկրտեցաւ ինքն եւ տուն իւր, աղաչէր եւ ասէր. Եթէ համարիք զիս հաւատացեալ Տեառն, մտեալ ի տուն իմ ագերուք։ Եւ բռնադատեաց տարաւ զմեզ։
զի սէրն Քրիստոսի ստիպէ զմեզ. քննել զայս, զի եթէ մին փոխանակ ամենեցուն մեռաւ, ապա ուրեմն ամենեքեան մեռեալ էին.
Եւ ելաց առ նա զեւթն օր յորս էր խրախութիւնն. եւ եղեւ յաւուրն եւթներորդի պատմեաց նմա քանզի թախանձեաց զնա. եւ նա պատմեաց որդւոց ազգին իւրոյ։
Եւ ոչ կամեցաւ ուտել՝՝. եւ բռնադատեցին զնա ծառայքն իւր եւ կինն, եւ լուաւ ձայնի նոցա, եւ յարեաւ ի գետնոյն՝ եւ նստաւ յաթոռ։