19 զի ոչ է այր իմ ի տան, այլ գնացեալ է ճանապարհ հեռի,
Եկ եւ վայելեսցուք սիրով մինչեւ յառաւօտն, եկ եւ խաղասցուք ցանկութեամբ.
զքսակն արծաթոյ ի ձեռին իւրում առեալ, յետ բազում աւուրց թէ ուրեք գայցէ ի տուն իւր։
զի ամենայն կին պոռնիկ նմանող քո, որ շնայցէ ընդ արամբ իւրով, ոչ առնու գանձս յառնէ իւրմէ՝ եւ տայ վարձս հոմանեաց իւրոց։
Իբրեւ առին, տրտնջէին զտանուտեառնէն եւ ասէին թէ
Զայն գիտասջիք, եթէ գիտէր տանուտէրն յորում պահու գող գայ, հսկէր եւ ոչ տայր ական հատանել զտան իւրոյ.
Ապա թէ ասիցէ ծառայն չար ի սրտի իւրում. Տէր իմ յամէ զգալ.
Բայց զայն գիտասջիք, եթէ գիտէր տանուտէրն յորում ժամու գող գայ, չտայր թոյլ ական հատանել ի տան իւրում։