13 Ապա բուռն հարեալ համբուրեաց զնա, եւ լրբենի երեսօք ասէ ցնա.
Բուռն եհար զձորձոց նորա եւ ասէ. Ննջեա ընդ իս։ Եւ նորա թողեալ զձորձս իւր ի ձեռս նորա, եւ փախեաւ եւ ել արտաքս։
Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ եւ արկ կին տեառն իւրոյ զաչս իւր ի վերայ Յովսեփայ, եւ ասէ ցնա. Քունեա ընդ իս։
Աստուած, մերժեցեր եւ աւերեցեր զմեզ, բարկացար եւ գթասցիս ի մեզ։
Այր ամպարիշտ՝ յանդգնութեամբ հարկանի ի դիմի, իսկ ուղիղն ինքնին իմանայ զճանապարհս իւր։
կոչէ զանցաւորս որ գնայցեն ուղիղ զճանապարհս իւրեանց,
Եւ Տէր Տէր՝՝ եղեւ իմ օգնական. վասն այնորիկ ոչ ամաչեցի, այլ արարի զդէմս իմ իբրեւ զվէմ հաստատուն. եւ գիտացի թէ ոչ ամաչեցից.
Ամենայն պոռնիկք կապէնս առնուն անձանց իւրեանց՝՝, եւ դու տայիր վարձս սեղեխաց քոց, եւ ուղերձէիր զնոսա գալ առ քեզ յամենայն կողմանց ի պոռնկութիւնս քո։
Որդիք եղջերիկք եւ խստասիրտք են առ որս առաքեմն զքեզ, եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Տէր.
Եւ դու, որդի մարդոյ, մի՛ երկնչիցիս ի նոցանէ, եւ մի՛ զանգիտիցես յերեսաց նոցա. զի զայրանալով զայրասցին եւ յարիցեն ի վերայ քո, զի՝՝ ի մէջ կարճաց բնակեալ ես դու. մի՛ երկնչիցիս ի բանից նոցա եւ յերեսաց նոցա մի՛ զանգիտիցես, զի տուն դառնացողաց են։
Եւ բանակեցաւ Իսրայէլ ի Սատտիմ. եւ պղծեցաւ ժողովուրդն պոռնկել ընդ դստերսն Մովաբու։
զի նոքա էին որդւոցն Իսրայելի ըստ բանիցն Բաղաամու, առ ի վրիպեցուցանելոյ եւ արհամարհելոյ զբան Տեառն վասն Փոգովրայ, եւ եղեւ հարուած ի ժողովրդեանն Տեառն։
Այլ ասեմ առ քեզ բազում. զի թողեր զկինն զՅեզաբէլ, որ ասէր զինքն մարգարէ, եւ ուսուցանէր մոլորութիւն զծառայս իմ՝ պոռնկել եւ ուտել զզոհեալ։