6 Երթ առ մրջիւնն, ո՛վ վատ, եւ նախանձեաց ընդ ճանապարհս նորա, եւ լեր իմաստնագոյն եւս քան զնա՝՝։
Զի ոչ եթէ՝՝ տարապարտուց ձգեն գործիս թռչնոց.
Որպէս ազոխ ատամանց վնասակար է եւ ծուխ աչաց, նոյնպէս եւ անօրէնութիւն՝ որոց վարին նովաւ՝՝։
Տնանկութիւն զայր խոնարհեցուցանէ՝՝, ձեռք ժրաց մեծացուցանեն։
Ի կարօտութեան է ամենայն վատ, ձեռք ժրաց ի դարմանս։՝՝
Ճանապարհք վատաց կցեալ են փշովք, իսկ ժրացն՝ վարունք են։
Որ զանձն իւր ոչ բժշկէ ի գործս իւր, եղբայր է նա այնորիկ՝ որ անձին առնիցէ։
Վատութիւն ունի զկանացին՝՝. անձն գործատեաց՝ քաղցիցէ։
Որ թաքուցանէ զձեռս իւր ի ծոց իւր զուր, եւ ոչ ի բերան իւր տարցի զնոսա։
Թէպէտ եւ նախատի վատ՝ ոչ ամաչէ, նոյնպէս եւ որ առնու ցորեան փոխ ամարանի։՝՝
Ցանկութիւնք սպանանեն զվատ՝՝, զի ոչ յօժարեն ձեռք նորա գործել ինչ։
Պատճառս դնէ վատ եւ ասէ. Առեւծ ունի զճանապարհս, եւ զանցս հրապարակաց սպանողք։
Լուր, որդեակ, եւ լեր իմաստուն, եւ ուղղեա զխորհուրդս սրտի քո։
Չորք են որ փոքր են յերկրի, եւ նոքա իմաստնագոյնք են քան զիմաստունս.
մրջիւն՝ որոյ ոչ գոյ զօրութիւն, եւ պատրաստէ ամարայնւոյ զկերակուր իւր.
Մինչեւ յե՞րբ յորսայսեալ կաս, ո՛վ վատ, կամ ե՞րբ ի քնոյ զարթիցես։
Ծանեաւ եզն զստացիչ իւր, եւ էշ զմսուր տեառն իւրոյ. եւ Իսրայէլ զիս ոչ ծանեաւ, եւ ժողովուրդ իմ զիս ի միտ ոչ առ։
Արդ արսինն յերկինս ծանեաւ զժամանակ իւր, տատրակ եւ ծիծառն թռչունք վայրի պահեցին զժամանակս մտից՝՝ իւրեանց, եւ ժողովուրդ իմ ոչ ծանեաւ զիրաւունս Տեառն։
Պատասխանի ետ տէրն եւ ասէ ցնա. Ծառայ չար եւ վատ, գիտէիր եթէ հնձեմ ուստի ոչ սերմանեցի, եւ ժողովեմ ուստի ոչ սփռեցի.
Հայեցարուք ի թռչունս երկնից, զի ոչ վարեն եւ ոչ հնձեն եւ ոչ ժողովեն ի շտեմարանս, եւ Հայրն ձեր երկնաւոր կերակրէ զնոսա. ո՞չ ապաքէն դուք առաւել էք քան զնոսա։
ի փոյթ՝ մի՛ վեհերոտք. հոգւով եռացէք. Տեառն ծառայեցէք.
զի մի՛ հիւանդամիտք լինիցիք, նմանողք եղերուք այնոցիկ որ հաւատովքն եւ երկայնմտութեամբ ժառանգեցին զաւետիսն։