եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Վա՜յ այնոցիկ որ կարեն կարկատեն զբարձկնեարդ ի ներքոյ ամենայն արմկան ձեռին, եւ առնեն գլխադիրս գլխոյ ամենայն հասակաց՝ թիւրել զանձինս. զի թիւրեցան անձինք ժողովրդեան իմոյ, եւ ապշեցուցանէին զանձինս.
Եւ եղիցի ամենայն որ մնայցէ ի տան քում, եկեսցէ երկիր պագանել նմա դանգի միոջ արծաթոյ եւ նկանակի միոյ հացի, եւ ասիցէ. Ընկեա զիս ի տեղի մի քահանայութեան քո՝՝, զի կերայց հաց։