Եւ ունիմք հաստատագոյն զբանն մարգարէական, որում եթէ անսայցէք, բարւոք առնէք, իբրեւ ճրագի որ տայցէ լոյս ի խաւարչտին տեղւոջ, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ եւ արուսեակն ծագեսցէ ի սիրտս ձեր։
Յիշեա այժմ ուստի անկարն, եւ ապաշաւեա, եւ զառաջին գործսն քո արա. ապա թէ ոչ՝ գամ ես՝՝ վաղվաղակի, եւ շարժեցից զաշտանակս քո ի տեղւոջէ իւրմէ, եթէ ոչ ապաշխարեսցես։