եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ ցիս Տէր զօրութեանց. Այդպէս խորտակեցից զժողովուրդդ զայդ եւ զքաղաքդ, որպէս խորտակի աման խեցեղէն, որ ոչ կարիցէ միւսանգամ բժշկել. եւ ի Տափեթ թաղեսցին առ ի չգոյէ տեղի թաղելոյ։
Եւ եղեւ մինչդեռ մարգարէանայի՝ մեռաւ Փաղտիա որդի Բանեայ. անկայ ի վերայ երեսաց իմոց, եւ ի ձայն մեծ աղաղակեցի, եւ ասեմ. Վա՜յ ինձ, վա՜յ ինձ, Ադոնայի Տէր, զի ի կատարած հասուցեր զմնացորդս Իսրայելի։