13 քանզի նոյն ինքն ակնարկէ ակամբ, եւ նշանակէ ոտամբ, եւ ուսուցանէ նշանացի մատամբք։
Ընդէ՞ր յանդգնեցաւ սիրտ քո, կամ ընդէ՞ր լկնեցան աչք քո.
Մի՛ դարձուցաներ զերեսս քո յինէն յաւուր նեղութեան իմոյ. խոնարհեցո առ իս զունկն քո, յորում աւուր կարդամ առ քեզ՝ վաղվաղակի լուր ինձ։
Որ ակնարկէ ակամբ նենգութեամբ՝ ժողովէ արանց զտրտմութիւն, որ յանդիմանէ համարձակութեամբ՝ առնէ զխաղաղութիւն։՝՝
Զի ի ճանապարհս կենաց ոչ գնան, զեղխ են ճանապարհք նորա՝ եւ ոչ յայտնիք՝՝։
Յայնժամ կարդասցես, եւ Աստուած լուիցէ քեզ. եւ մինչդեռ խօսիցիս, ասասցէ թէ՝ Ահաւասիկ հասեալ կամ, եւ եթէ մերժեսցես դու ի քէն զկնճիռն եւ զձեռնարձակութիւն եւ զբանս տրտնջման՝՝,