7 Արդ, որդեակ, լուր ինձ, եւ մի՛ ապախտ առներ զբանս իմ։
Որդեակ, մի՛ լուծանիցիս. պահեա զխորհուրդս իմ՝՝ եւ զիմաստութիւն,
Լուարուք, մանկունք, զխրատ հօր, եւ անսացէք ճանաչել զիմաստութիւն.
զի մի՛ պակասեսցին աղբեւրք քո՝՝. պահեա զնոսա ի սրտի քում.
Արդ, որդեակ, լուր ինձ, եւ անսա բանից բերանոյ իմոյ։
Զգոյշ լերուք, գուցէ հրաժարիցէք յայնմանէ որ խօսեցաւն. զի եթէ նոքա ոչ կարացին զերծանել, հրաժարեալք յայնմանէ որ յերկրին հրաման տայր, ո՜րչափ եւս առաւել մեք, եթէ յերկնաւորէն թիկունս դարձուցանիցեմք.