3 զի մեղր կաթէ ի շրթանց կնոջ պոռնկի, որ առ ժամանակ մի պարարէ զքիմս քո՝՝,
հեռի առնել զքեզ յուղիղ ճանապարհէ, եւ օտարացուցանել յարդար խորհրդոց. որդեակ իմ, մի՛ հասցեն քեզ խորհուրդք չարք,
Գուբ խոր է բերան անօրինի, եւ ատեցեալն ի Տեառնէ անկցի ի նա։ Են ճանապարհք չարք՝ առաջի առն, եւ ոչ սիրէ դառնալ ի նոցանէ. բայց դառնալ պարտ է ի թեւր եւ ի չար ճանապարհէ։
Մի՛ յաճախեր առ օտարս, եւ մի՛ փարիր ի գիրկս՝ որ ոչ քո իցեն։
պահել զքեզ յառնակին կնոջէ, եւ ի չարախօսութենէ՝՝ օտար լեզուի։
Եւ մոլորեցոյց զնա բազում բանիւք, եւ խեղդիւք շրթանց իւրոց վարանեաց զնա։
զի պահեսցէ զքեզ ի կնոջէ օտարէ եւ ի չարէ՝՝, յորժամ բանիւք զքեզ ի պատրանս արկանիցէ։
Շուրջ եկի ես եւ սիրտ իմ ճանաչել, նա եւ խորհել եւ խնդրել զիմաստութիւն եւ զհանճար, եւ գիտել զամպարշտի զուրախութիւն եւ զլլկանս եւ զծփանս.
Մեղր կաթեցուցանեն շրթունք քո, քոյր իմ՝՝ հարսն, մեղր եւ կաթն ի ներքոյ լեզուի քո, եւ հոտ հանդերձից քոց իբրեւ զհոտ կնդրկի։