11 Զճանապարհս իմաստութեան ուսուցանեմ քեզ, խելամուտ առնեմ զքեզ ուղիղ շաւղաց։
Ո՞վ ելցէ ի լեառն Տեառն, կամ ո՞վ կացցէ ի տեղւոջ սրբութեան նորա։
Զի եթէ գնացեալ էր ի ճանապարհս բարիս, գտանէին արդեւք զշաւիղս արդարութեան զդիւրինս։ Քաղցրացեալք՝ եղիցին բնակիչք երկրի, անմեղք մնասցեն ի նմա։՝՝
որք ուսուցանէին զիս եւ ասէին՝՝. Հաստատեսցի բան մեր ի սրտի քում. պահեա զպատուիրանս իմ եւ կեաց։
Ի ճանապարհս արդարութեան գնամ, եւ ի մէջ շաւղաց արդարութեան շրջիմ։
Ունկն դիք ինձ, զի զպարկեշտս բարբառիմ, եւ բղխեմ ի շրթանց իմոց զուղղութիւնս։
Ամենայն ինչ ուղիղ է իմաստնոց, եւ յարմարեալ այնոցիկ ոյք գտանեն զգիտութիւն։
Եւ աւելի իմն է զի եղեւ Ժողովօղն իմաստուն. զի ուսուցանէր ժողովրդեանն զգիտութիւն. եւ ունկն քննէ զզարդ առակաց՝՝։
եւ ասէ. Ով լի ամենայն նենգութեամբ եւ խորամանկութեամբ, որդի Սատանայի, թշնամի ամենայն արդարութեան, ո՞չ լռես ի թիւրելոյ զճանապարհս Տեառն զուղիղս։
Տեսէք զի ուսուցի ձեզ զիրաւունս եւ զդատաստանս որպէս պատուիրեաց ինձ Տէր առնել զայն յերկրին յոր դուք մտանիցէք ժառանգել զնա։