Եւ եմուտ Բերսաբէէ առ արքայ Սողոմոն խօսել ընդ նմա վասն Ադոնիայ. եւ յոտն եկաց արքայ ընդ առաջ նորա, եւ համբուրեաց զնա՝՝. եւ նստաւ յաթոռ իւրում, եւ եդաւ աթոռ մօրն արքայի, եւ նստաւ ընդ աջմէ նորա.
Կին շնորհակալ բարձր առնէ զփառս առն իւրոյ, եւ աթոռ անարգութեան՝ կին որ ատեայ զիրաւունս։ Ի մեծութենէ վատք կարօտ լինին, իսկ որ ժիրքն են՝ հաստատին մեծութեամբ։՝՝