16 Տեսանէ զանդ գեղեցիկ՝ եւ գնէ զնա, եւ ի պտղոյ ձեռաց իւրոց գործէ զերկիր՝՝։
Իմաստուն կանայք՝ շինեցին տունս, իսկ անզգամքն ձեռօք իւրեանց կործանեցին։
Յառնէ ընդ արշալուրշս, եւ տայ կերակուր ընտանեաց, եւ գործ նաժշտաց։
Գօտի ածեալ հաստատութեամբ ընդ մէջ իւր՝ մխեաց զբազուկս իւր ի գործ.
Այգի իմ ինձ առաջի իմ. հազարքն Սողոմոնի՝՝, եւ երկերիւրք պահապանաց որ պահեն զպտուղ նորա։
Դարձեալ նման է արքայութիւն երկնից գանձի ծածկելոյ յագարակի, զոր գտեալ մարդոյ՝ թագոյց. եւ ի խնդութենէ անտի երթայ վաճառէ զամենայն ինչ զոր ունի, եւ գնէ զագարակն զայն։
Եւ եղեւ յերթալն նորա խորհեցաւ ընդ նա եւ ասէ. Խնդրեցից ի հօրէ իմմէ ագարակ. եւ աղաղակեաց՝՝ յիշոյ անտի։ Եւ ասէ ցնա Քաղէբ. Զի՞ է քեզ։