20 նոյնպիսի է եւ ճանապարհ կնոջ շնացողի. զի յորժամ գործէ ինչ՝ լուանայ եւ ասէ. Իմ չիք ինչ գործեալ՝՝։
Եւ առաքեաց Դաւիթ հրեշտակս եւ առ զնա, եւ եմուտ առ նա եւ ննջեաց ընդ նմա. եւ նա էր սրբեալ ի դաշտանէ իւրմէ. եւ դարձաւ ի տուն իւր։
Երիւք շարժի երկիր, եւ չորրորդին ոչ կարէ հանդարտել.
Զի ի ճանապարհս կենաց ոչ գնան, զեղխ են ճանապարհք նորա՝ եւ ոչ յայտնիք՝՝։
Զիա՞րդ ասիցես թէ՝ Ոչ պղծեցայ, եւ զհետ Բահաղու ոչ գնացի. տես զճանապարհս քո ի գերեզմանս, եւ ծանիր զինչ գործեցեր։