Դարձայ եւ տեսի ես զամենայն զրպարտութիւնս որ լինին ընդ արեգակամբ, եւ ահա արտասուք զրպարտելոցն, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնոսա. եւ ի ձեռս զրպարտչաց նոցա բռնութիւնք՝՝։
որ կոխեն զհող երկրի. եւ կռփէին զգլուխս աղքատաց՝՝, եւ զճանապարհս խոնարհաց թիւրեն. եւ հայր եւ որդի առ մի բոզ մտանեն, զի պղծեսցեն զանուն Աստուծոյ իւրեանց։
Լուարուք, զբան Տեառն՝՝, երինջք Բասանու, որ էք ի լերինս Շամրնի որ զրկէք զաղքատս եւ առ ոտն հարկանէք զտնանկն, որ ասէիք ցտեարս ձեր. Մատուցէք մեզ գինի զի արբցուք։