4 եւ գտցես շնորհս, եւ խորհեաց զբարիս առաջի Տեառն՝՝ եւ մարդկան։
Եւ էր Տէր ընդ Յովսեփայ, եւ արկ զնովաւ ողորմութիւն, եւ ետ նմա շնորհս առաջի բանտապետին։
Մեղաւորն տեսցէ եւ բարկասցի, զատամունս իւր կրճտեսցէ եւ հալեսցի, եւ ցանկութիւն մեղաւորաց կորիցէ։
Լաւ է որ՝՝ գտանէ շնորհս ի Տեառնէ, իսկ այր անօրէն կարկեսցի։
Իմաստութիւն բարի՝ տայ շնորհս. եւ ճանաչել զօրէնս՝ մտաց բարեաց է.՝՝ ճանապարհ արհամարհողաց ի կորուստ։
Զի ելք իմ են ելք կենաց, եւ պատրաստին կամք իմ՝՝ ի Տեառնէ։
Եւ Յիսուս զարգանայր իմաստութեամբ եւ հասակաւ եւ շնորհօք յԱստուծոյ եւ ի մարդկանէ։
օրհնէին զԱստուած եւ ունէին շնորհս առ ամենայն ժողովուրդն. եւ Տէր յաւելոյր ի փրկեալսն հանապազօր ի նոյն՝՝։
Զի որ յայսմ ծառայէ Քրիստոսի, հաճոյ է Աստուծոյ, եւ ընտիր՝ մարդկան։
Քանզի խորհիմք զբարիս ոչ միայն առաջի Տեառն, այլ եւ առաջի մարդկան։
Եւ այց արար Տէր Աննայի, եւ յղացաւ եւ ծնաւ եւս երիս ուստերս եւ երիս դստերս. եւ մեծացաւ մանուկն Սամուէլ առաջի Տեառն։
Եւ մանուկն Սամուէլ երթայր եւ մեծանայր, եւ հաճոյ էր Աստուծոյ եւ մարդկան։