25 Ոչ երկիցես ի զարհուրանաց ի վերայ հասելոց եւ յարշաւանաց ամպարշտաց ի վերայ եկելոց։
Յարուցանէ զաղքատս յերկրէ, եւ բարձր առնէ զտառապեալս յաղբեւաց։
Մի՛ մատներ գազանաց զանձն որ խոստովան առնի առ քեզ՝՝, եւ զանձինս տնանկաց քոց մի՛ մոռանար ի սպառ։
Ուրախ արարեր զիս Տէր, յարարածս քո, եւ ի գործս ձեռաց քոց ցնծացայց։
Եւ յորժամ հասանիցէ ձեզ յանկարծակի խռովութիւն, եւ կործանումն ի նմանութիւն մրրկի գայցէ. կամ յորժամ հասանիցէ ձեզ սատակումն.
եւ արդարութեամբ շինեսջիր, ի բաց լեր յանիրաւէ անտի, եւ ոչ երկիցես. եւ դողումն ի քեզ ոչ մերձեսցի.
Եւ հանգիցէ իւրաքանչիւր ընդ որթով իւրով եւ ընդ թզենեաւ իւրով, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուցանիցէ. զի բերան Տեառն ամենակալի խօսեցաւ զայս։
Եւ կացուցից տան իմոյ պաշտպան՝ առ ի չանցանելոյ եւ չդառնալոյ՝՝, եւ մի՛ եւս եկեսցէ ի վերայ նոցա որ հալածեսցէ զնոսա. զի այժմ տեսի աչօք իմովք։
Արդ յորժամ տեսանիցէք զպղծութիւն աւերածոյն, որ ասացեալն է ի ձեռն Դանիելի մարգարէի, զի կայցէ ի տեղւոջն սրբութեան. (որ ընթեռնուն ի միտ առցէ.)
Լսելոց էք պատերազմունս եւ համբաւս պատերազմաց. զգոյշ լերուք, մի՛ խռովեսջիք, զի պարտ է լինել այնմ ամենայնի, այլ չեւ է կատարած։
Եւ ասէ ցնոսա. Ընդէ՞ր այդպէս վատասիրտք էք, չե՞ւ եւս ունիք հաւատս։ Եւ երկեան երկեւղ մեծ եւ ասէին ցմիեանս. Ո՞ ոք արդեւք իցէ սա, զի եւ հողմ եւ ծով հնազանդին սմա։
Եւ յորժամ լսիցէք պատերազմունս եւ խռովութիւնս, մի՛ զարհուրիցիք. զի պարտ է նախ այնմ լինել, այլ ոչ առժամայն կատարած։
Մի՛ խռովեսցին սիրտք ձեր. այլ հաւատացէք յԱստուած եւ յիս հաւատացէք։
Այլ թէ եւ չարչարիցիք եւս յաղագս արդարութեան, երանելի էք. բայց յերկիւղէ նոցա մի՛ երկնչիցիք եւ մի՛ խռովեսջիք։