9 Այր իմաստուն դատի զազգս, եւ այր անզգամ ի բարկանալ իւրում ծաղր լինի՝ եւ ոչ ակնածէ։՝՝
Անկցի հոգ ի սիրտ առն իմաստնոյ, եւ անմիտք խորհին զչարիս։՝՝
Մի՛ տար պատասխանի անզգամի ըստ նորա անզգամութեանն, զի մի՛ լինիցիս նմանօղ նմա։
Արք արեանց՝ ատեան զարդար, իսկ ուղիղք փափաքեսցեն յանձն նորա,
Արք անօրէնք՝՝ հուր հարին զքաղաքէ, եւ իմաստունք դարձուցին զբարկութիւն։
Սկիզբն բանից բերանոյ նորա՝ անմտութիւն, եւ վախճան նորա՝ ծուփ չարութեան։
Մի՛ տայք զսրբութիւն շանց, եւ մի՛ արկանէք զմարգարիտս ձեր առաջի խոզաց, զի մի՛ առ ոտն կոխիցեն զնոսա, եւ դարձեալ երգիծուցանիցեն զձեզ։