Եւ ասէ ցմայր իւր. Զհազար եւ զհարեւր արծաթոյն զոր առեր առ քեզ, եւ երդուար եւ ասես յականջս իմ թէ՝՝ արծաթն առ իս է, ես առի զայն։ Եւ ասէ մայր նորա. Օրհնեալ լիցիս, որդեակ իմ, ի Տեառնէ։
Եւ ասէ ցնա Յովնաթան. Քաւ քեզ, ոչ մեռանիցիս. զի ահա ոչ առնէ հայր իմ բան մի մեծ կամ փոքր զոր ոչ յայտնէ յունկն իմ. եւ զիա՞րդ իցէ զի թաքուցանիցէ հայր իմ յինէն զբանդ զայդ. չէ այդպէս։