20 Յորժամ տեսանիցես զայր յանդուգն բանիւք, գիտասջիր զի յոյս գոյ յանզգամին քան ի նմա։
Այր երկայնամիտ՝ բազմապատիկ է խորհրդովք. իսկ կարճամիտն՝ յոյժ անմիտ է։
Սակայն տգիտութիւն անձին իւրում ոչ է բարւոք, եւ ի ստիպել ոտից իւրոց մեղանչէ՝՝։
Խորհուրդ համառօտ՝ սակայն՝՝ յառաւելութիւն, եւ ամենայն վաղվաղուկ՝ սակայն ի նուազութիւն։
Տեսի՝՝ այր յանձն իւր պանծացեալ թէ իմաստուն իցէ, բայց յոյս գոյր յանզգամին քան ի նմա։
զամենայն բարկութիւն իւր միանգամայն թափէ անզգամ, իսկ իմաստունն մեղմով համբերէ։
Բանիւք ոչ խրատի ծառայ խիստ, թէպէտ եւ իմանայցէ՝ չդնէ յունկան։
Որ փափկասուն լինի ի մանկութենէ, ի ծառայութիւն մատնեսցի, եւ յետոյ մորմոքեսցի յանձն իւր։՝՝
Զի հասանէ երազ ի բազմութեան փորձութեան, եւ ձայն անզգամի ի բազմութեան բանից։
Գիտասջիք, եղբարք իմ սիրելիք, եղիցի ամենայն մարդ արագ առ ի լսել, եւ ծանր առ ի խօսել, եւ ծանր առ ի բարկանալ։