7 Պահէ զօրէնս որդի իմաստուն, իսկ որ արածէ զորկորստութիւն՝ անարգէ զհայր իւր։
Որդի որ անարգէ զհայր եւ մերժէ զմայր, ամօթ կրէ եւ նախատ լիցի։
Որ մերժէ զհայր իւր կամ զմայր՝ եւ համարիցի չմեղանչել, կցորդ է նա արանց ամպարշտաց։
Գանք եւ կշտամբանք տան զիմաստութիւն. մանուկ մոլորեալ՝ յամօթ առնէ զծնողս իւր։
Այր որ սիրէ զիմաստութիւն՝ բերկրեսցի հայր նորա, իսկ որ զբոզս արածէ՝ կորուսանէ զմեծութիւն։
Եւ յետ ոչ բազում աւուրց ժողովեալ զամենայն կրտսեր որդւոյն՝ գնաց յաշխարհ հեռի. եւ անդ վատնեաց զինչս իւր, զի կեայր անառակութեամբ։
Յորժամ եկն որդիդ քո այդ որ եկեր զկեանս քո ընդ պոռնիկս, զեներ դմա զեզն պարարակ։