Զայր զուարթ եւ զառատ սիրէ Աստուած. որ ողորմի տնանկի՝ ինքն կերակրեսցի, զի յիւրմէ հացէ անտի ետ տնանկի։ Զյաղթութիւն եւ զպատիւ ստանայ որ տայ կաշառ, բայց զոգիս առողացն սպանանէ։
Եւ ասէ ցմայր իւր. Զհազար եւ զհարեւր արծաթոյն զոր առեր առ քեզ, եւ երդուար եւ ասես յականջս իմ թէ՝՝ արծաթն առ իս է, ես առի զայն։ Եւ ասէ մայր նորա. Օրհնեալ լիցիս, որդեակ իմ, ի Տեառնէ։