Եւ ո՞չ պատմեցաւ տեառն իմում զոր ինչ արարի ես ի կոտորել Յեզաբելայ զմարգարէսն Տեառն. թաքուցի ի մարգարէիցն Տեառն հարեւր այր՝ յիսուն յիսուն այր յայրի, եւ կերակրեցի զնոսա հացիւ եւ ջրով։
Եւ ի քսան եւ երիս ամսոյն եւթներորդի արձակեաց զժողովուրդն ի խորանս իւրեանց ուրախութեամբ եւ բարի սրտիւ, յամենայն բարութիւնսն զոր արար Տէր Դաւթի եւ Սողոմոնի եւ ժողովրդեան իւրում Իսրայելի։
Եւ հրաման ետ արքայ Յերեմիելի որդւոյ արքայի, եւ Սարեայ որդւոյ Եսրիելի, եւ Սեղեմեայ որդւոյ Աբդիելի, ունել զԲարուք դպրապետ եւ զԵրեմիա մարգարէ. եւ նոքա չոգան թաքեան՝՝։
Ընթացարուք յայսկոյս յայնկոյս ընդ ճանապարհս Երուսաղեմի, եւ տեսէք եւ ծաներուք եւ խնդրեցէք ի հրապարակս նորա, եթէ գտանիցէք այր մի որ առնիցէ իրաւունս եւ խնդրիցէ հաւատս. եւ եղէց նոցա քաւիչ, ասէ Տէր։
Ահա յաւուր յայսմիկ տեսին աչք քո, ո՛րպէս մատնեաց զքեզ Տէր այսօր ի ձեռս իմ յայրի անդ, եւ ոչ կամեցայ սպանանել՝՝ զքեզ. եւ խնայեցի ի քեզ, եւ ասացի թէ՝ Ոչ ձգեցից զձեռն իմ ի տէր իմ. զի օծեալ Տեառն է նա։