4 Անողորմ է սրտմտութիւն, եւ սաստիկ է բարկութիւն, այլ նախանձ եւ ոչ իմիք ժուժկալէ՝՝։
Եւ եղեւ նորա անասուն ոչխարի եւ արջառոյ, եւ արմտիք բազում. եւ նախանձեցան ընդ նմա Փղշտացիքն։
Եւ նախանձեցան ընդ նմա եղբարքն իւր. բայց հայրն պահէր զբանսն։
Իբրեւ գիտաց Աւնան թէ ոչ լինի նմա զաւակն, լինէր յորժամ մտանէր առ կին եղբօր իւրոյ, հեղոյր զսերմն յերկիր, չտալ զաւակ եղբօր իւրում։
Քանզի եւ զանզգամ սպանանէ բարկութիւն, եւ զմոլորեալն մեռուցանէ նախանձ։
Այր հեզ՝ բժիշկ է սրտի. ցեց ոսկերաց՝ սիրտ հոգած։՝՝
Քար ծանր է, եւ աւազ դժուարին առ ի բառնալ. բայց բարկութիւն անզգամի ծանրագոյն է քան զերկոսեան։
Լի է նախանձու սրտմտութիւն առն նորա, եւ ոչ խնայեսցէ յաւուր դատաստանի.
Դիր զիս իբրեւ զկնիք ի սրտի քում, եւ իբրեւ զմատանի ի վերայ բազկի քո, զի բուռն է իբրեւ զմահ սէր, եւ խիստ՝ իբրեւ զդժոխս նախանձ. թռիչք նորա իբրեւ զթռիչս բոցոյ հրոյ։
Քանզի գիտէր թէ առ նախանձու մատնեցին զնա։
Եւ նախանձեցան Հրեայքն, եւ առեալ արս ոմանս գռեհիկս անօրէնս, ամբոխ արարեալ խռովեցին զքաղաքն. եւ կուտեալ յապարանսն Յասովնի, խնդրէին զնոսա ածել ի հրապարակ։
Յարուցեալ քահանայապետն եւ ամենեքին որ ընդ նմա, աղանդ սադուկեցւոց, լցան նախանձու։
Եւ նահապետքն նախանձեալ ընդ Յովսեփայ՝ վաճառեցին յԵգիպտոս. եւ էր Աստուած ընդ նմա,
զլցեալսն ամենայն անիրաւութեամբ, պոռնկութեամբ, անզգամութեամբ, ագահութեամբ, չարութեամբ, լի նախանձու, սպանութեամբ, հեռիւ, նենգութեամբ, չարաբարութեամբ. շոգմոգք,
Ոչ որպէս Կայէնն ի չարէ անտի էր եւ սպան զեղբայրն իւր. եւ յո՞ր սակս սպան զնա. զի իւր գործքն չար էին, եւ եղբօրն՝ բարի։
Եւ ընդ ակամբ հայէր Սաւուղ յօրէ յայնմանէ եւ առ յապա։