19 Որպէս ոչ են նման երեսք երեսաց, նոյնպէս եւ ոչ սիրտք մարդկան սրտից նման են։՝՝
Եւ իբրեւ ետես Տէր Աստուած եթէ բազմացան չարիք մարդկան ի վերայ երկրի. եւ ամենայն ոք խորհէր ի սրտի իւրում խնամով ի չարիս զամենայն աւուրս։
Խոտորեա ի չարէ եւ արա զբարի, խնդրեա զխաղաղութիւն եւ երթ զհետ նորա։
Որ տնկէ թզենի՝ կերիցէ զպտուղ նորա, եւ որ պահէ զտէր իւր՝ պատուեսցի։
Դժոխք եւ կորուստ անյագ են, նոյնպէս եւ աչք ագահ մարդկան. պիղծ է առաջի Տեառն որ արձակէ զաչս, եւ անխրատք եւ ցոփք լեզուաւ՝՝։
Զի ի ներքուստ ի սրտէ մարդկան խորհուրդք չարութեան ելանեն՝ շնութիւնք, պոռնկութիւնք,