24 Շրթամբք իւրովք յայտնի առնէ ամենայն որ լայ զթշնամի՝՝, եւ ի սրտի իւրում նիւթէ զնենգութիւն.
Պատասխանի ետուն որդիքն Յակոբայ Սիւքեմայ եւ Եմովրայ հօր նորա նենգութեամբ, եւ ասեն ցնոսա՝՝, (վասն զի պղծեցին զԴինա զքոյր նոցա,)
Եւ ասէ Աբիսողոմ. Ապա թէ ոչ՝ գոնէ եկեսցէ ընդ իս Ամոն եղբայր իմ։ Եւ ասէ արքայ. Ընդէ՞ր երթիցէ ընդ քեզ Ամոն։
Եւ ստիպեաց զնա Աբիսողոմ, եւ արձակեաց ընդ նմա զԱմոն եւ զամենայն զորդիսն արքայի։ Եւ արար Աբիսողոմ խրախութիւն ըստ խրախութեան թագաւորի։՝՝
Եւ ասէ Յովաբ ցԱմեսայի. Եթէ ո՞ղջ իցես, եղբայր։ Եւ կալաւ Յովաբ աջով ձեռամբն զմօրուացն Ամեսայայ համբուրել զնա։
եւ առաքեաց Սանաբաղատ եւ Գեսամ առ իս, եւ ասեն. Եկ եւ ժողովեսցուք ի միասին ի գեղ մի ի դաշտին Ովնոյ։ Եւ նոքա կամէին խորհել չար ի վերայ իմ։
Մինչեւ ցե՞րբ բարձրանայ թշնամին ի վերայ իմ։
Ձայն Տեառն ի վերայ ջուրց, եւ Աստուած փառաց որոտաց, եւ Տէր ինքն ի վերայ ջուրց բազմաց։
Արդ ընդէ՞ր տրտում ես, անձն իմ, կամ ընդէ՞ր խռովես զիս. յուսա առ Աստուած, խոստովանեա նմա, փրկիչ երեսաց իմոց Աստուած է։
Ծածկեն զթշնամութիւն շրթունք արդարք՝՝, իսկ որ ի վեր հանեն զբամբասանս՝ անզգամք են։
Կշիռք նենգութեան պիղծ են առաջի Տեառն, կշիռ արդար ընդունելի է նմա։
Եւ զյայտնի հաւատս պատմէ արդար՝՝. վկայ անօրինաց նենգաւոր է։
Նենգութիւն կայ ի սրտի չարանիւթի, իսկ որ կամին զխաղաղութիւն՝ ուրախ լիցին։
Խորհուրդք արդարոց իրաւունք, առաջնորդք են ամպարիշտք նենգութեանց։
Իմաստութիւն խորագիտաց՝ ծանիցէ զճանապարհս նոցա, անմտութիւն անզգամաց՝ մոլորութեամբ։
զոր օրինակ թէ մազ ոք կլանէ՝ այնպէս ուտէ եւ ըմպէ։
Իւրաքանչիւր յընկերէ իւրմէ զգոյշ լերուք, եւ յեղբարս ձեր մի՛ յուսայք. զի ամենայն եղբայր խաբելով խաբէ, եւ ամենայն բարեկամ նենգութեամբ գնայ։
Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Ահա դուստր իմ երէց Մերովբ, տաց զնա քեզ կնութեան. բայց լեր դու ինձ յորդի զօրութեան, եւ պատերազմեա զպատերազմունս Տեառն։ Քանզի ասաց Սաւուղ. Մի՛ եղիցի ձեռն իմ ի նա, այլ եղիցի ի նա ձեռն այլազգեացն։