Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Վա՜յ ձեզ դպրաց եւ փարիսեցւոց կեղծաւորաց, զի նման էք գերեզմանաց բռելոց, որ արտաքոյ երեւին գեղեցիկք, եւ ի ներքոյ լի են ոսկերօք մեռելոց եւ ամենայն պղծութեամբ։