11 Որպէս շուն յորժամ դառնայ ի փսխած իւր եւ ատելի լինի, նոյնպէս եւ անզգամն իւրովք չարեօք՝ յորժամ դառնայցէ անդրէն ի մեղս իւր։ Է ամօթ որ ածէ զմեղս, եւ է ամօթ որ ածէ զփառս եւ զշնորհս։
Սիրտ անօրինի խնդրէ զչարիս, եւ սիրտ ուղիղ խնդրէ զգիտութիւն։ Եթէ հարկանես զանզգամն ի մէջ ատենի եւ անարգես զնա՝՝, սակայն ոչ մերժես զանզգամութիւնն ի նմանէ։
Յայնժամ երթայ եւ առնու ընդ իւր եւթն այլ այսս չարագոյնս քան զինքն, եւ մտեալ բնակէ անդ. եւ լինի յետինն մարդոյն այնորիկ չար քան զառաջինն. այնպէս եղիցի եւ ազգիս այսմիկ չարի։