Եւ հզօրացաւ Եզեկիաս, եւ շինեաց զամենայն պարիսպս կործանեալս եւ զաշտարակս, եւ արտաքոյ զառաջին պարիսպսն եւ զմեւսն եւս՝՝. եւ զօրացոյց զպատուարսն քաղաքին Դաւթի, եւ կազմեաց զէնս բազումս։
Եւ ասեն ցիս. Զերծեալքն ի գերութենէն են անդէն յաշխարհին իւրեանց ի մեծ նեղութեան եւ ի նախատինս. եւ պարիսպքն Երուսաղեմի կան նոյնպէս քակեալ եւ աւերեալ, եւ դրունք նորա հրկիզեալ հրով։
Խրատեա զորդի քո՝ զի այնպէս եղիցի քեզ յոյս բարի. եւ ի թշնամանս մի՛ հպարտանար անձամբ քով. զի եթէ հարկանես զնա գաւազանաւ՝ ոչ մեռանի, բայց զանձն նորա փրկես ի մահուանէ։
Եւ բարկացաւ Սաւուղ ի վերայ Յովնաթանու եւ ասէ ցնա. Աղճկորդի անձնամատն, ես ո՞չ գիտեմ, զի դաշնաւոր ես դու որդւոյն Յեսսեայ՝ յամօթ քո եւ յամօթ առականաց մօր քո.
Եւ արդ գիտասցես եւ տեսցես զինչ գործեսցես. զի վճարեալ է չարութիւն ի վերայ տեառն մերոյ, եւ ի վերայ ամենայն տան նորա. եւ նա այր ժանտ է, եւ ոչ գոյ խօսել ընդ նմա։