Եւ յարեան ամենայն արք որ կոչեցան յանուանէ, եւ խնամակալութիւնս արարին գերութեանն. զամենեսեան զմերկսն զգեցուցին յաւարէն, եւ ագուցին նոցա կօշիկս, եւ ետուն ուտել՝՝, եւ օծին իւղով. եւ առին գրաստուք զամենայն տկարս, եւ տարան զնոսա յԵրիքով քաղաք Արմաւենեաց առ եղբարսն իւրեանց, եւ ինքեանք դարձան ի Սամարիա։
Այլ դու յորժամ կայցես յաղօթս, մուտ ի սենեակ քո, եւ փակեա զդուրս քո, եւ կաց յաղօթս առ Հայր քո ի ծածուկ, եւ Հայրն քո որ տեսանէ ի ծածուկ՝ հատուսցէ քեզ յայտնապէս։