17 մի՛ կարի յաճախեր ոտիւք քովք առ բարեկամ, գուցէ յագիցի քեւ եւ ատիցէ զքեզ։
Մեղր յորժամ գտանիցես, որդեակ, չափով կերիջիր, գուցէ յագիցիս եւ փսխիցես.
Իբրեւ սուսեր եւ սլաք սրեալ, նոյնպէս եւ այր որ վկայէ զբարեկամէ իւրմէ վկայութիւն ստութեան.
Յորժամ անցանիցեմ ի Սպանիա, ակն ունիմ յանցանելն առ նոսա՝ տեսանել զձեզ, եւ ի ձէնջ յուղարկել անդր, եթէ նախ իսկ փոքր ի շատէ ձեւք լցայց։