14 Որպէս հողմք եւ ամպք եւ անձրեւք սաստիկք՝՝, նոյնպէս են եւ որ պարծին ի տուրս ստութեան։
Եւ արար իւր Սեդեկիա որդի Քանանու եղջեւրս երկաթիս եւ ասէ. Այսպէս ասէ Տէր. Սոքօք խեթկեսցես զԱսորիս մինչեւ սպառեսցին։
Մեծ է մարդ՝ եւ պատուական այր ողորմած՝՝, բայց զայր հաւատարիմ գործ է գտանել։
Մարգարէքն մեր էին ի հողմ, եւ բան Տեառն ոչ գոյր ի նոսա. այնպէս եղիցի նոցա։
Այս սուտ յարեաւ, կաթեաց ի քեզ գինի եւ արբեցութիւն, եւ եղիցի ի կաթուածոյ անտի՝՝ ժողովրդեանս այսմիկ։
Զի ամենայն որ բարձրացուցանէ զանձն՝ խոնարհեսցի. եւ որ խոնարհեցուցանէ զանձն՝ բարձրասցի։
Աստուած եւ Հայր Տեառն մերոյ Յիսուսի գիտէ, որ է օրհնեալ յաւիտեանս, զի ոչ ստեմ։
Սոքա են տրտնջողք եւ շոգմոգք, երթեալ ըստ իւրեանց անձանց ցանկութեանց, եւ բերանք նոցա զամբարտաւանս բարբառին, առնուն ակն երեսաց վասն օգտի։