31 եւ եթէ թողուս զնա՝ խոպանանայ եւ մոլախոտէ ամենեւին եւ լքանի, եւ քարինք որմոց նորա յատակին։
ի մէջ արձագանգաց գոչեսցեն. որք ընդ խռուովք վայրենեօք բնակեալ էին։՝՝
ապա փոխանակ ցորենոյ բուսցի եղիճ, եւ փոխանակ գարւոյ՝ մորենի։ Եւ դադարեաց Յոբ ի խօսից։
Ի կարօտութեան է ամենայն վատ, ձեռք ժրաց ի դարմանս։՝՝
Երկեւղ Տեառն ի կենդանութիւն առն. իսկ աներկեւղն մոլորեալ ի դրունս՝ բնակեսցէ ի տեղիս ուր ոչ լիցի այցելութիւն յաւիտենից։
Թէպէտ եւ նախատի վատ՝ ոչ ամաչէ, նոյնպէս եւ որ առնու ցորեան փոխ ամարանի։՝՝
Պատճառս դնէ վատ եւ ասէ. Առեւծ ունի զճանապարհս, եւ զանցս հրապարակաց սպանողք։
Զի ամենայն արբշիռն եւ բոզանոցն աղքատասցի, եւ զգեցցի պատառատունս ամենայն քնէած։՝՝
Յետոյ ասիցէ թէ՝ Զղջացայ ես՝՝, հայեցայ եւ ընտրեցի զխրատ։
Ի վատութեան խոնարհեսցին հեծանաձգութիւնք, եւ ի դատարկութեան ձեռաց կաթեսցէ տուն։
Եւ արդ ես ինձէն պատմեցից զինչ արարից ընդ այգի իմ. քակեցից զցանգ նորա, եւ եղիցի յափշտակութիւն. կործանեցից զպարիսպս նորա, եւ եղիցի ի կոխումն։
Եւ թողից զայգի իմ՝՝, եւ մի՛ յատցի եւ մի՛ բրեսցի, եւ բուսցի ի նմա փուշ իբրեւ ի խոպանի՝՝. եւ պատուէր տաց ամպոց իմոց՝ զի մի՛ տեղասցեն յայգի իմ։
Զի այսպէս ասէ Տէր ցարսդ Յուդայ եւ ցբնակիչսդ Երուսաղեմի. Հերկեցէք ձեզ հերկս, եւ մի՛ սերմանէք ի վերայ փշոց։
Իսկ որ ի մէջ փշոցն սերմանեցաւ՝ այն է, որ իբրեւ լսէ զբանն, եւ հոգք աշխարհիս եւ պատրանք մեծութեան հեղձուցանեն զբանն, եւ լինի անպտուղ։
Եւ այլն անկաւ ի մէջ փշոց, եւ ելին փուշքն եւ հեղձուցին զնա։
իսկ որ բերէ փուշ եւ տատասկ, անպիտան է եւ մերձ յանէծս, եւ վախճան նորա յայրումն։